Tabacoproject

Iedereen is wel eens somber of in de war. Wie heeft al niet eens een dipje? Maar pas wanneer deze gevoelens in hevige mate voorkomen en men niet meer gewoon kan functioneren in het dagelijkse leven, spreekt men van psychiatrische problemen. Iemand die lijdt aan een psychiatrische ziekte is beperkt in zijn mogelijkheden, kan daarom minder goed functioneren. Ook de omgeving wordt blootgesteld aan vaak onvoorspelbaar, bizar, depressief en zelfs agressief gedrag. Dit brengt heel wat spanningen met zich mee.

In België is de geestelijke gezondheidszorg degelijk uitgewerkt en een goede behandeling een basisrecht. Voorzieningen, ziekenhuizen en centra geestelijke gezondheidszorg, zorgen dat dit basisrecht ook daadwerkelijk wordt gerealiseerd. Dankzij de sociale zekerheid en het principe van de solidariteit voor veel mensen is hier leven met psychiatrische problemen geen doodlopende straat.

In de Filippijnen ligt dit niet zo voor de hand. Mensen met een psychiatrische problematiek zijn door hun ziekte en het ontbreken van een zorgaanbod een groot probleem voor hun familie. Geld voor een aangepaste behandeling of de noodzakelijke medicijnen is meestal niet voor handen. Door de armoede en door hun hulpeloosheid verstoten vele families dan ook hun familielid met een psychiatrisch probleem.

Eind 2004 werd gestart met de opname van de eerste patiënten in het Holy Face Rehabilitation Centre for Mental Health. Via therapie en medicatie wil men opnieuw een psychisch evenwicht brengen en hen via rehabilitatieprojecten inschakelen bij eenvoudige arbeidstaken. Eveneens wordt er contact gelegd met de familie en leert men deze om te gaan met de zieken die ze hebben verstoten. Wanneer de familie hen beter leert te begrijpen en hun toestand ziet verbeteren, dan kan men verscheurde gezinnen opnieuw verenigen. Kortom: rehabilitatie in de familie en de gemeenschap is de hoofddoelstelling.